Najważniejsze informacje o simeringach i zgrzewaniu punktowym

Dodatkowe zabezpieczenia maszyn

Aby firma produkcyjna mogła działać odpowiednio, musi posiadać w pełni sprawne maszyny. Natomiast aby owa maszyna działała poprawnie, powinna posiadać szereg zabezpieczeń chroniących ją przed działaniem szkodliwych warunków środowiskowych.
Jednym z urządzeń pomagających ochronić maszynę przed takimi czynnikami, są pierścienie uszczelniające, do których należą m.in. simmerringi.

Simering

Słowo Simmering pochodzi z języka niemieckiego i jest hołdem dla pomysłodawcy tego uszczelniacza Walthera Simmera. Był on inżynierem i pracownikiem firmy Freudenberg. Swe odkrycie pokazał światu w roku 1929, kiedy w Niemczech i na Świecie, panował wielki kryzys, rozpoczęty tzw. Czarnym Wtorkiem.
Pierwszy pierścień był składał się ze skórzanego rękawa umieszczonego w metalowej obudowie. Obecnie omawiany uszczelniacz, może być zbudowany z:

• elastomeru (należy do nich np. kauczuk nitrylowy) i zewnętrznej powłoki wykonanej ze stalowej blachy,
• części dynamicznej, czyli wargi uszczelniającej,
• nierdzewnej sprężyny, która dociska wargę uszczelniająca,
• warga przeciwpyłowa.

Pierścienie Simmera posiadają w zależności od zastosowania w większym lub mniejszym stopniu następujące właściwości:

• odporność na bardzo niską lub bardzo wysoką temperaturę. Za zgodny z prawdą można uznać przedział od -50 do 230 stopni Celsjusza,
• odporność na działanie różnorakich substancji takich jak np. smary, oleje czy woda,
• odporność na działanie wszelakich atmosferycznych czynników, takich jak m.in. tlen czy promieniowanie ultrafioletowe,
• dobra elastyczność dociskowej części.

Podział simmeringów

Dziś simmering posiada wiele odmian, odpornych na różnorakie warunki a co za tym idzie dopasowanych do wymagań przeróżnych klientów.
Dzielą się one na kilka klas: A, B i C. A to klasa, która jest tą standardową, natomiast C jest tą najbardziej zaawansowaną technologicznie. Ponadto nazwy typów simmeringów posiadają dodatkowe oznaczenia. Literka S oznacza posiadanie przeciwpyłowej wargi, natomiast pierścienie Simmera z literką O nie zawierają sprężyny dociskowej.
Wyróżniamy więc simeringi :

• typ A – posiada powłokę z elastanem, dociskową sprężynę i wkładkę wykonaną z metalu
• typ AS – od typu A różni go tylko posiadanie wargi przeciwpyłowej
• typ AO – pierścienie trzyczęściowe. Nie posiadają sprężyny dociskającej i przeciwpyłowej wargi, mają natomiast, bardzo dobrą szczelność statyczną
• typ ASY – posiada, jeszcze jedną wargę przeciwpyłową
• typ B – stosuje się w miejscach, gdzie potrzebne jest przeniesienie napędu
• typ BO – nie posiada sprężyny dociskowej i powłoki ochronnej. Odpowiednie warunki dla tej uszczelki to praca bezciśnieniowa
• typ BS – posiada wargę przeciwpyłową. Jest standardowym, pierścieniem uszczelniającym
• typ C – są to uszczelniacze, które da przeznaczone do specjalnie ciężkich warunków. Nie posiadają wargi przeciwpyłowej.
• typ CS – funkcjonują podobnie jak typ C. Chroni je jeszcze dodatkowa warstwa ochronna.

Zagrzewanie punktowe

Jest to metoda, której celem jest połączenie elementów, które znajdują się oddzielnych miejscach, które nazywane bywają punktami. Najczęściej tworzy się jedna zgrzeina, choć istnieje możliwość dwóch i więcej.
Istnieją trzy metody zgrzewania punktowego,
spowodowane sposobem doprowadzenia prądu:

• najczęściej wykorzystywane dwustronne jednopunktowe
• dwustronne dwupunktowe
• jednostronne jedno i dwu punktowe

Prawidłowa kolejność omawianego zgrzewania wygląda następująco:
Najpierw należy docisnąć elektrodami do siebie łączone elementy. Następnie powinno się nagrzać owe elementy w miejscu, w którym łączymy i utworzyć jądro zgrzeiny. Na samym końcu jądro powinno zastygnąć, tworząc połączenie jednolite.
Zgrzewanie punktowe to najpopularniejszy i najczęściej używany rodzaj zgrzewania. Stosuje się je jako zmechanizowany i często wykorzystywany na zrobotyzowanych stanowiskach.
Ich grubość jest w szczególności zależna od wybranego rodzaju i mocy zgrzewarki.